GAZEL 

Gül hâra düştü sîne-figâr oldu andelîb
Bir hâra baktı bir güle zâr oldu andelîb 

Şehnâme-hânlık eyledi Keyhusrev-i güle
Destân-serâ-yı sebz ü bahâr oldu andelîb 

Feryâda başladı yine her perri hârdan
Dîvân-serâ-yı gülde hezâr oldu andelîb 

Gül gördü pâre pâre ciger gonca gark-ı hûn
Memnûn-ı zahm-ı hancer-i hâr oldu andelîb

Ey Nâilî vedâ’-ı gül ü bâğ u râğ idüp
Mehcûr-ı yâr u dâr u diyâr oldu andelîb

Gazel Mey olmadıkça dile pertev-i safâ düşmez 
Derûn-u tîreye her câmdan ziyâ düşmez 

Zihî taalluk-u pervâne kim yanar kül olur 
Ölünce şem’-i şebefrûzdan cüdâ düşmez

Bu rûzgârda âzâdeser o rinde hased 
Ki fark-ı himmetine sâye-i hümâ düşmez

Bısât-ı dehr oda yansın bu tâbhânede kim
Nasîb ehl-i dile köhne bûryâ düşmez 

Mesîh olursa da bîmâr-ı ışkın olmayana 
Felekte bâliş-i horşîde ittikâ düşmez 

Garâbet olmasa ma’nâda Nâilî nazmın 
Garîbdir bu ki elfâzı âşinâ düşmez