Gül yüzünde göreli zülf-i semen-sây gönül Murabba
06.04.2016
Gül yüzünde göreli zülf-i semen-sây gönül (Murabba)
Gül yüzünde göreli zülf-i semen-sây gönül
Kara sevdaya yiler bî-ser ü bî-pây gönül
Kara sevdaya yiler bî-ser ü bî-pây gönül
Dimedüm mi sana dolaşma ana hay gönül
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Bizi hâk itdi hevâ yolına sevdâ nidelüm
Pây-mâl eyledi bu zülf-i semen-sâ nidelüm
Pây-mâl eyledi bu zülf-i semen-sâ nidelüm
Kul idinmezdi güzeller bizi illâ nidelüm
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Felekün nûş iderem nîşini sâğarlar ile
Doğradı hâr-ı cefâ bağrumı hançerler ile
Doğradı hâr-ı cefâ bağrumı hançerler ile
Baş koşam dimez idüm ben dahi dil-berler ile
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Yarun itden çog uyar ardına ağyâr diriğ
Bize yâr olmadı ol şuh-ı sitem-gâr diriğ
Bize yâr olmadı ol şuh-ı sitem-gâr diriğ
Kıldı bir dil-ber-i hercâîyi dil-dâr diriğ
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Ben dimezdüm ki hevâ yolına ser-bâz gelem
Ney-i ışkunla gamun çengine dem-sâz gelem
Dir idüm ışk kopuzun uşadam vâz gelem
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Ney-i ışkunla gamun çengine dem-sâz gelem
Dir idüm ışk kopuzun uşadam vâz gelem
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Dil dilerken yüzinin vaslını cândan dahi yiğ
Bir demin görür iken iki cihândan dahi yiğ
Akdı bir serve dahi âb-ı revândan dahi yiğ
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Bir demin görür iken iki cihândan dahi yiğ
Akdı bir serve dahi âb-ı revândan dahi yiğ
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Ahmed’em kim okınur nâmum ile nâme-i ışk
Germdür sözlerümün sûzile hengâme-i ışk
Dil elinden biçilübdür boyuma câme-i ışk
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Germdür sözlerümün sûzile hengâme-i ışk
Dil elinden biçilübdür boyuma câme-i ışk
Vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
Günümüz Türkçesiyle:
1-Gönül, senin gül gibi olan yüzünde o yasemin kokulu saçını
gördüğünden beri, perişan halde, kuru, boş sevda ile dolanıp durmaktadır.
Ben sana “Sakın o zülfe dolaşma” demedim mi ey gönül. Vây gönül, vây bu
gönül, gönül ey, ey vây gönül.
2-Hoş kokulu saçının büklümlerinden murat umar, bu arzu yoluna
rüzgâr gibi yıllarca koşar, o da (gönül) ben hastayı senin gibi anmadı, Vây
gönül, vây bu gönül, gönül ey, ey vây gönül.
3-Feleğin zehrini kadehlerle içerim, cefâ dikeni bağrımı hançerlerle
doğradı. Ben de dilberlerle yarış edeyim demezdim, Vây gönül, vây bu gönül,
gönül ey, ey vây gönül.
4-Sevgilinin arkasına takılan rakipler köpek sürüsünden de çok, o sitem
edici sevgili bize yâr olmadı yazık! Bir hercâi dilberi sevgili yaptı yazık! Vây
gönül, vây bu gönül, gönül ey, ey vây gönül.
5-Sevda bizi arzu yoluna toprak etti ne yapalım, bu yasemin kokulu saç
ayaklar altına aldı ne yapalım bizi güzeller başka türlü kul edinmezlerdi, ne
yapalım. Vây gönül, vây bu gönül, gönül ey, ey vây gönül.
6-Bu uzun saçı okşamaya gücüm yetmedi, gönül papağanı senin şeker
dudağına sırdaş oldu, eğer bu gönlüm vazgeçerse ben çoktan vazgeçerim, vây
gönül, vây bu gönül, gönül ey, ey vây gönül.
7-Gönül yüzünün valsını candan daha çok isterken, bir anını iki cihana
da üstün görürken bir servi boyluya akan sudan daha hızlı aktı, vây gönül,
vây bu gönül, gönül ey, ey vây gönül.
8-Ben bu arzu yoluna başımı fedâ edeyim demiyordum, aşk neyi ile
gam çengine arkadaş olayım demiyordum, aşk kopuzunu kırıp vazgeçeyim
diyordum, vây gönül, vây bu gönül, gönül ey, ey vây gönül.
9. Ahmedi’m, aşk kitabı benim adımla okunur, aşk hengâmesi sözlerimin
yakıcılığı ile hareketlidir. Aşk elbisesi boyuma gönül elinden biçilmiştir. Vây
gönül, vây bu gönül, gönül ey, ey vây gönül.
0
3
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın