GÜL
11.11.2016
GÜL
Bir gül açsın yüreğinde
Gül bahçesinden uzak
Aşkının ateşi renk versin o güle
O mukaddes aşk
Gözyaşların şebnem olup
Düşsün gülün üzerine, hiç kurumasın
‘Mutlak Cemal’in aşkıyla ağlayan
O gözler ırmak olup taşsın
Yanık gönlünden çöllere
Ağla, ağla ki açsın o Gül
Dikeni yoktur inan
Çünkü saf ve temizdir O
Özünde İlahî aşk vardır O’nun
Bırak gül bahçesinde kalsın
Gül-i ra’nalar, nergisler…
Sen gönlünü
O Gül’ün mekân tuttuğu
‘Ravza-yı Mutahhara’ et.
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın