Gez ey gönül güller içinde

Ömürdür biter bir gün güvenme bahar çağında

Karlar yağar bir gün kalkar gönül dağında

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

Divane gönlün hırsı biter bir gün olur aklı başında

Kement atar ecel bir gün dinlemez bayramda seyranda

Cismine güvenme asıl olan gönüldür aklı başında

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

Katre iken vücut oldun büyüdün

Büyür iken bir anda küçüldün

Ömür gelir geçer iken üzüldün

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

Ey gönlüm kendini sen bir şey sanma

İman ve merhamet yoksa cennete varırım sanma

Nefret kin ile sen gönüllere konma

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

Bu devran sürmez her dem

Atamız babamızdır Hz Adem

İman ile döner cümle alem

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

Zararı görmeden kar etmeyi seçme

Gönül sevmeden gönül yıkmayı seçme

Nefret kin ile gönülleri biçme

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

 

Merhametinle dilinde güzel söz söyle

Gönül güzelliğinle gönülleri tavaf eyle

İnsan yaşar iman ile haysiyetiyle

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

İmanı yaşa gör sen marifetiyle

Ömür gelir geçer anlamazsın vaktiyle

İman olsun yıkılmaz kale var gücüyle

Güller sümbüller açsın gönül bağında

 

 

Nefis şeytan narından yandı beden canı burnunda

Kul Mehmet geç kaldın kalktı kervan yetişemedin zamanında

Anlama  manayı katamadık şaşırdık kaldık anında

Güller sümbüller açsın gönül bağında

Mehmet Aluç