GÜLŞƏNİ-RAZ 'DAN
Təmsil: Varlığın halları
Dəryadan göylərə yüksələr buxar,
Haqqın əmri ilə səhraya yağar.
Günəşin şüası dördüncü göydən,
Ona düşər, birləşər bir-biriynən.
İstilik yenə də yuxarı qalxar,
Bu dəryanın suyu ondan yapışar.
Hava, torpaq onlarla olsa bahəm,
Cücərər bitkilər tam səbzü xürrəm.
Çevrilib heyvnçün qida tək qalar,
İnsan yeyər, yenə onda həll olar.
Bir toxum olaraq tövrün dəyişər,
Ondan insan olub bir daha gələr.
Natiq nəfsin nuru bədənə saçar,
Bir lətif cisim bundan işıqlanar.
Tifl, cavan olar qoca və lap pir,
Bilər elm ilə rəy, əql ilə tədbir.
O Həzrəti-pakdan əcəl yetişər,
Pak paklığa, torpaq torpağa gedər.
Aləm hissələri sanki bitkidir,
Həyat dəryasından bircə qətrədir.
Zaman keçsə bəs aləmdən nə qalar,
Onların sonluğu yenə boş olar.
Onlardan hər biri mərkəzə gedər,
Təbiət bu hökmü eyləməz hədər.
Vəhdət bir dəryadır qan ilə qaynar,
Ondan min məcnunsov dalğalar coşar.
Gör, yağış damlası necə dəryadan,
Tapdı bir neçə ad, şəkil bu zaman.
Buxar, bulud, yağış, nəmlik ilə gil,
Bitkiylə canlılar, insani-kamil.
Hamı bir damlaydı, axı əvvəllər,
Onunla təmsil oldu bütün şeylər.
Əql, nəfs, çərx, kütlə dünyada,
Sanki bir damladır başda və sonda.
Əcəl ki, ulduza, çərxə yetişər,
Bütün varlıq yoxluq içində itər.
Dalğa baş qaldırsa, dünya yox olar,
«Biçilmiş zəmi» tək yəqinlik bular.
Birdəfəlik xəyal gedər aradan,
Haqqdan qeyri bir şey qalmaz dünyadan.
Səndə Haqqa yaxınlıq olar hasil,
Bu an sənsiz dosta olarsan vasil.
Vüsal bu məqamda tanımaz xəyal,
Xəyal öndən getsə yetişər vüsal.
Demə öz həddindən keçibdir mümkün,
Nə o vacib olar, nə vacib mümkün.
Kim üstünlük tapsa məna cəhətdən,
Deməz həqiqətin çevrilməsindən.
Xacənin qarşıda min-min yolu var;
Gəlib-getməyini düşün gör nə var.
Cüzv-küll bəhsində deyim insandan,
Bir-bir mənşəyindən aşkar və pünhan.
https://www.azadliq.org/a/26529431.html