GÜZELDİ YAŞAMAK

Hangi sözcük derinse,
Bir tek onu yazdım ben.
Hangi rüyayı gördümse,
Hep hayra yordum ben.
Ve eninde sonunda,
Hayalle gerçek arasında kaldım ben.

 

Zirvesindeyim korkularımın;
Ümit mi?
Eser bile kalmadı zerresinden.
Hüzün seçer oldu kalbim bana,
Gelin, su serpin yüreğime en serininden.

 

Çarpıldı durdu sevda şaşkını şu kalbim,
Sel oldu taştı sonra çırpındıkça.
Bir isim verdim geceye,
İçinde hiç siyah yoktu.
Karardı nedense sonra,
Tüm renkleri karıştırdıkça.

 

Hangi yol çıkmazsa,
O yola baş koydum ben.
Hangi deniz derinse,
Düşünmeden daldım ben.
Ve eninde sonunda;
Hayatla ölüm arasında kaldım ben.

 

Yine de güzeldi yaşamak;
Güzeldi, her gün güneşi yeniden karşılamak.
Güzeldi, şu bedende,
Can diye, bir canan taşımak.

 

Bu dünyaya son gelişimdi;
Yüzüme gülen, 
Artık bir eceldir şimdi.

 

Sonlarındayım artık zamanın,
Vakit mı?
Eser bile kalmadı saniyesinden.
Kefen biçer oldu hayat bana,
Gelin, su serpin toprağıma en temizinden.

 

Cemil Baştürk