Hər kimə həmrah Fəzlullah ola,
Ana fəzli-feyz ol Allah ola.
Hər nə kim edər kişi, ey yol əri,
Ol gərək kim, həsbətən lillah ola.
Eşqi-məşuqə qul olan sidq ilə
Dünyəvü üqba içində şah ola.
Aşiqin işi gərək şamü səhər
Virdi həsrət göz yaşilə ah ola.
Bu üfüqdən hər sitarə kim doğar,
Mehri-aləm can gögündə mah ola.
Nur ilə röşən ola bu kainat
Ol səadət nəcmi Şəmsullah ola.
Vəchi-adəmdir sirati-müstəqim,
Ana doğru getməyən birah ola.
Etməyən səcdə mələkvəş adəmə
Divi-məlun, asiyi-gümrah ola.
Öldürür sultan iki aləmdə bəs,
Çün Həbibi hər ki, Abdullah ola.
Əzizağa Məmmədov, HƏBİBİ ŞEİRLƏR, Milli Kitabxana, "ŞƏRQ-QƏRB" BAKI-2006
Bu kitab "Həbibi. Şeirlər" (Bakı, Yazıçı 1980) nəşri əsasında təkrar nəşrə hazırlanmışdır