Hakikat bahrınin deri
Yedi deryadan süzüldü
Dirildi müftü müderris
Nice fetvalar düzüldü
 
Yazanlar iki dört dördün
İçinde bir elif gördüm
Elifi noktaya verdim
Yetmiş iki harf yazıldı
 
Kim bu sözden alır öğüt
Ona mürekkeple divit
Dil kalemdir gönül kağıt
Kelam üstüne dizildi
 
Yüzünde hasrolmuş kaffuha
E, l, ra ile ta, ha
Sanki bulut indi maha
Zülfü yüzüne çözüldü
 
Zahidin zannın boyladım
Bi nokta şerhin söyledim
Bin bir suali eyledim
Mat oldu aklı bozuldu
 
Niye anlamaz cim daldan
Bi haberdir hat ve haldan
Aciz kaldı bu sualdan
Zerre zerre hep ezildi
 
Zahidin dili tutuldu
İlmi bir yola satıldı
Sanırsın kaftan atıldı
Ol lain kendi çözüldü
 
Görenler feth oldu kandan
Du alem kaffiyle bundan
Şol Azazil çıktı dinden
Haktan eksildi üzüldü
 
Muhittin aba vü şalda
İki bayram nedir yılda
Nesiminin iş bu yolda
Yek-ser derisi yüzüldü
 
 
Bayram Durbilmez, 1998, “Muhyiddin Abdal Divânı (İnceleme-tenkitli metin) “Doktora Tezi”