Hanımın Günü

Bizim hanımlarımız gün yapmasalar duramazlar... Benimde, benim gibilerinde canına minnet. Bende atlıyorum arabaya kaçıyorum dostlarıma, arkadaşlarıma... Hayır hep aklıma takılır, bu hanımlar gün yapıyor yapmasına da, biz erkekler niye yapmıyoruz? Düşündüm düşündüm sonunda buldum, biz dedikodu yapmayı hem beceremiyoruz hem de pek sevmiyoruz, ondan olsa gerek... Yoksa başka ne olur ki...

O gün geldi çattı, sabah erkenden kaçarım, çaktırmadan diye düşünürken, kapının kolu tık edince ''Hoooop dur bakalım Ahmet nereye?''  Günün vardı ya hatun ben katılmıyorum herhalde... Katılmasam da yine de alışverişi kim yapacak hatun kişi pastaları börekleri hazırlarken... Tabi o aslan parçası da bendeniz oluyorum. Nasıl araya sıkıştırdım da kendimi aslan parçası yaptım, süt dökmüş kediliğimizi unutup da...

Hatun kişi hiç durur mu.. Ahmeeeeeeeeeeet! Bendeniz oluyorum ''Buyur hatun kişisi.'' Yazıyorum bak bana hemen şunları al da gel o meşhur üç harflilerden... Ne diyor bu yahu! Üç harfli filan diyor çarpılmayalım. ''Anlamamazlıktan gelme, anladın sen onu marketlerden bahsediyorum, zıplaaaaaaaaaaa bakalım!'' Çekirge miyim ben yahu?

Yarım saate halleder sonrada çarşı iznimi koparır hür general olurum gibime geliyor. Hür general deyip geçmeyin Orgeneralden hatta mareşalden bile daha yüksek makam. Bir bakıma da eşit sayılırız musalla taşında öyle ya generali de toprağa verirken İmam er kişi niyetine diyor, benim senin gibi garibi de toprağa verirken ''Er kişi niyetine diyor.'' var mı daha ötesi... Üüüüüffff! Ben de ne felsefe yaptım haaaaaaaaaa!

Neyse oflaya puflaya çıktım üç harflilere doğru... Birinde bulduğunu öbüründe bulamıyorsun, geçiyorsun, öbür markete. Allahtan birbirlerine sıkı rakip olduklarından çoğu yerde yan yanalar. Torbaya koyuyorsun, geliyorsun kasaya, zart diye kartı uzatıyorsun cırt diye makineden geçiriyorlar, zönk diye ödemiş oluyorsun, ay sonunda hesap gelince zonk diye kalıyorsun ''Yaaaaaaaaaa ben bu kadar bir şey almamıştım yuh!'' diyorsun... Ekstreyi inceliyorsun, acı gerçekle birebir karşılaşıyorsun, almışsın...

Eve gelip aldıklarını teslim ediyorsun. Hanım aport ta bekliyor son dakika golü için. Ahmeeeeeeeeeeet! Yine ne var? Karabiber ile tuzu unutmuşsunnnnnnn! Hayret hiç yapmam öyle bir şey, ama nasıl olmuş? ''Sen bir daha bak, kıyıdan köşeden çıkar.'' ya da onları da kullanma... Olur mu hiç? Olmaaaaaaaz kiiiii! Hadi canımın içi ''Bir koşuda onları da alıver ondan sonra nereye gidersen git.'' Allah'ın emri gibi onlarda mutlaka alınacak, sonra Ahmet salınacak.

Bir güzel tarafı akşam eve geldiğim zaman, misafirler gittiyse tabi artan pastalara böreklere, keklere, çöreklere bendeniz  yumuluyorum. Yumulmakla da kalmıyor bayağı da abartıyorum. Sabah tartıya bir çıkıyorum bizim tartı yanlış olmasın sakın, diye düşünmeden edemiyorum. Diyetisyen Kızım tartı da yanlışlık olmadığını söyleyince, akşam hanımın gününden sonra yediğim hurmaların bir yerlerimi tırmaladığını, artık biliyorum. Hurmada yoktu masa da, işte anlayın pasta masta börek mörek, kek mek... Amaaaaan neyse neeeee!