Ayrılıklar şehrinde, seni mesken tutmuşum
Yıllar var ki sarhoşum, vefayı unutmuşum
Ciğerimde yangınlar, aşk zehrini yutmuşum
Baştankara duygular, adını anmak haram
Mutluluk çizgisinde, mıh gibi kaldı kader
Bir adım atsam zulüm, beni perişan eder
Yârdan ırak düşlerim, bahtıma düştü keder
Sevda denilen çölde, aşk ile yanmak haram
Kıvranıp duruyorum, elemlerin koynunda
Ağlattın güldürmedin, vebal senin boynunda
Kaybettim biliyorum, ben de gönül oynunda
Sevildiğimi sanıp, sana aldanmak haram
Bir gün pişman olursun, sen de yaptıklarına
Hayallerin peşinden, yoldan saptıklarına
Sırtını döndürürsün, candan taptıklarına
Dardayım yârim diyen, diline kanmak haram
Gün olur kazanırım, ben de aşk savaşını
Sonsuzluğa gömerim, zulmünün naaşını
Gönlümde pişiririm, mutluluğun aşını
Huzuru buldum artık, diye İnanmak haram