Sessizlik! Görüyor musun? Meraklı bakışlarını izle. Sorgulamaya başlamış. Gökyüzünü izliyor görüyor musun? Yıldızlara dokunmaya çalışıyor. Diğerleri onu fark etmeden buna bir son vermeli. İçinde bulunduğu kalabalığın onu fark etmemesi gerekiyor. Onu kurtarmalı mıyım? Hayır bu çok aptalca! Kendi kendini kurtarmalı. Bencillik mi bu yaptığım? Ona baktığımı görüyor mu? Galiba beni fark etti. Yanına gitmeliyim. Uzatsam ellerimi tutar mı? Denemek zorundayım, onu yalnız bırakamam.
Uzaklaşmalıyız buradan. Neden ağlıyor? Beni duyuyor mu acaba. Gözlerine bakmamalıyım. Elini tuttuğum için bana kızgın belki de. Aman Tanrım! Gözleri çok güzel. Hayır, saçmalıyorum sadece. Kurtardın onu git artık. Neden duruyorsun yanında? Yapmamalısın. Çıkar onu aklından. Artık sana ihtiyacı yok. Çok güzel bir sessizliği var. Bakma arkana, git artık. Gitmemi istemiyor, bunu hissediyorum. Bunca zamandır beklediğim kişi o ise eğer ne yapacağım? Mutlu olmak zorunda kalabilirim. Gülümsemesini görüyor musun? Nasıl gidebilirim şimdi. Duygularıma hakim olamıyorum. Galiba aşık oluyorum.
Seni zehirliyor. Mutluluk denen zehirle dolduruyor aklını. Bir gün gidecek biliyorsun. Neden konuşmuyor benimle. Dalgalanan saçlarını izlemekten kendimi alıkoyamıyorum. Dokunmak istiyorum. Yapmalı mıyım bunu? Çok güzelsin. Neden çıkmıyorsun aklımdan? Bana bu kötülüğü neden yaptın? Yine hayal mi görüyorum acaba. Bu gerçekten oluyor mu? Uzaklaşmalıyım, hayır yapamam bunu! Bakma artık bana, gitmemi zorlaştırıyorsun. Yalnız kalmalıyım, kötü biriyim ben.