HAYALİN

 

Kıvranan düşünceler dört bir yanımda
İşkence saatleri içinde erir
Ve ağırlıklarının oturduğu omuzlarımda
Uyuyan, gezinen yalnız kederdir

 

Mahzende ne ışık ne de bir ses
Yalnız elemle yıkanan cılız bir nefes
Gibi hayalin gözbebeklerimde belirir

 

Bir perde çekerek solgun mazime
Ne zaman kapansam kendi içime
Hayalin asılır kirpiklerime...
Kalbim bu uzak hayale ağlar

 

Zaman olur ki bazı akşamlar
Bir yüz belirir yanarken camlar
Paslı demirlerin boğduğu pencerelerde

 

Düşten daha görkemli bu sahnelerde
O ürpertici yüz ki hep sana benzer
Boşluklardan süzülüp gözlerimde yüzer
Uzaklaşır bir rüya gibi mesafelerde

 

Çarmıha asılı gözlerimde her gece
Hayalinle toplanır damlalar ve inip içer
Beynime yuva yapan kızıl hayaletler