Hayvanlar Alemi 1

İşten güçten artan

Vakitle boş olduk ta

Çayır çimene yayvanlar

Yarışma düzenlediler

En zekilerini seçmek için hayvanlar

 

Herkes ben zekiyim diye

Tutuşup yanıyor

Âlemi tas

Kendisini has

Kılmakla anıyordular…

 

Zekâ çokların

Olurlaydı battalı

Ama hiç kimse

Konduramazdı

Kendi kendisine aptalı

 

Yine de biliyorlardı ki

Bu yarışmanın ilki

Gelirdi

Ya sansar, ya tilki...

 

Ahvali bekada

Kurnazlıkta zekâda

Eğer olunacaksa dürüstüne

Olmazdı kimse

Sansarla tilkinin üstüne

 

Sansar ile tilkinin

Kafaları şişti birbirine fesattan

Yaklaştıkça vakit

Oldular bozuktan nakit

 

Gayrı ifsattan şişmanıyla

Kendi kendilerine olmuşun pişmanıyla

Gıyaben rakiplendiler

Birbirini kolayışla takiplendiler

Kazanmasın ne o, ne ben demenin düşmanlığıyla

Oldular kendi kendilerine güman

 

Ne sondu ne sonaydı akıbet

Başladı tilki ile sansarın

Aralarında ki rekabet

 

Duacıydılar bu yarış

Ne sansarın, ne tilkinin

Zaferi olmasındı hiç birinin

 

Böyleydi düşünmelerin ifrazı

Tek o kazanmasındı da

Kendisi de kazanmayaydı  

Demekleydiler ikrazı

Öküze oldular yok yere razı

Bu ifsadın telaşı düştü sansara

-Tek kazanmasın da tilki

Varsın gelsindi öküz

En akıllı oluşla yarışmacıların ilki...

 

Tilki de;

-Aklıma çöken bir hazansın

Tek sansar kazanmasın da

Kim kazanırsa kazansın

Diyordu …

 

Ne açlıktandı

Ne iştahlaydı

Önlerindeki kaz eti

Rutin görünüşle düşünceden

Başladılar aranmaya namzedi

 

Öyle ki aradıkları aday

Aptallığıyla hiç doyup bıkmasın

Zekâ konusunda

Kendileriyle yarışa çıkmasın

 

Derken hazretler

Oldular mı böylesi küşümle

Akılca akılarına nezaretler*

 

Bir sabahla

Sansarın ilk işi

Sağa bakınıp

Sola takınıp

Kirişi kıra kıra kişi

Gelir yanına

Girer kanına

Gazel okur öküzün canına

 

Alttan vurdu

Üst perdeden dövdü

Öküzün zekâsını övdü

Yanına çöktü

Zekâyı öküze öktü

Bir hayli dil döktü

 

Öküz şaşkın söze başlar:

-Şaka mı dersin

Sansar kardeş?

Açıktan olur mu lades?

Sıfatım yetmez gibi

Yüzüme vuran cemali kalay

Eder misin benimle alay? Der…

 

Öküz;

Akılla öküzlük arasında dalıştı

Önce yadırgarken bu rehavete alıştı

Sansar diğerlerini de

Öküzün zekiliğine inandırmaya çalıştı

 

Sansardan sonra tilki

Seğirtip öküze doğru, tutar yön

Öküz gelen tilkiye baktı bön bön

 

-Ah öküz kardeş der tilki

Zekâ kıvılcımların gözlerinde

Şimşek şimşek

Ne güzel böğürürsün

Orman halkına

Şiir gibi sözlerinde, der

 

Öküz:

-Her ne kadar öküzsem de

Sandığın kadar öküz değilim

Dediyse de öküz

Tükenmişlik sendromuyla direnden bıktı

Tilki öküzün

Ağzından girip burnundan çıktı

 

Zekilik oturmasa da öküzün üstüne

Kırıntısı olmaz etseniz de tırtık tırtık

Öküz ökeliği yadırgamıyordu artık

 

Tilki başlamıştı sözünü

İnişe yokuşa vurmağa

Söylenenle ne söyleyeceği tartmağa

Sansarla arasındaki rekabeti karartmağa

Öküz ne ki, şimdi

Sıra gelmişti hayvanları ayartmağa

 

Biliyorlardı ki diğer hayvanatlar

Öküzün aptal oluşuna hep bir kanaatlar

 

İnanıyorlardı ki seçilmekle naibin

Mayıs ve idrarının azalamayacağını

Yarışmayı öküzün kazanamayacağını

 

Çayır çimen ehli

Tilkiyle sansara inanmadıkları halde

-Tamam dediler

İnanmış gibi görünüşlü bir ahvalde

 

Mahkûmdu inanmağa mahlûkatın elleri

İğfal olmak işlerine gelir hayvanatın da

Baskın gelme korkusuydu kendilerine

Tilki ve sansardaki olanla görünürken kelleri

 

Ne olurdu en zeki seçilirse o?

Hiç değilse kendilerinden aşağıydı öküz

Bu düşünceyi kahırla, kırılırken belleri

 

Başladı diğer hayvanatlar

Öküzün zekâsını demle söylemeye

Laflarını hallandıra sallandıra

Anlatırlar birbirine ballandıra ballandıra

 

-Bre koyun kardeş

Bizim öküz var ya

Onun gibi zekisi var mı içimizde?

 

-Hiç bilmez olur muyum?

Eşek kardeş

Öküz benden de akıllıdır.

Sen bu işe ne dersin?

Karga kardeş...

 

-Öküz hayvanların en akıllısı

Valla oyumu tereddütsüz ona vereceğim

…

-Hayvanların en zekisi öküüüz

-Öküzden daha zekisi yoktuuur

-Bizim en akıllımız öküzdüüür

 

Diye dağ taş dere tepe inildemiş

 

Gün açtı, gün yattı

Seçmenliğin vakti geldi çattı

 

Kıskanıldığından her güç, her başarı

Bundan geliyordu akla her türden haşarı

Ya o, ya bendi! Minvali dem

Bu yol üzerineyken hem

Ne o, ne ben! Demeyle başladı

Böylece:

En zeki

En çiftesi pek

En hızlı koşan

En yakışıklı

En yırtıcı

En düşünürü ve

En süt vereni olmuştu öküz

 

Bu ne candan, ne vuslatı yardandı

Tüm hayvanatlar

Kendilerine en az zararı verişle

Hiç rakipten saymadıkları hal ile

Öküzün başkanlığı seçenlere kârdandı

 

Artık öküz de başkan gibi davrandı

Diğerlerce başkanlık öküzle kavrandı

 

Bu ne mehildir, ne tehir

Gün gelir diş bilenir

Güçlüler birbirine ilenir

Arada da öküzler başkan olur

 

O, başkandı hünerden sayıla sayıla

Mayıs dökerdi etrafa, yayıla yayıla

 

26.07.2013

Not: Uzun olduğundan, çalışmaya ilişkin  öyküsünü ekleyemedim.