Faiz kolektif alana göre, köleci sürecin bir anomalisidir. Mülk sahipliği sistemi; faiz, kira, kâr, rant, komisyon, rüşvet vs. almadıkça gelişemez ve ölür.

Yani kulluk sistemi dediğimiz köleci sistemi aslında faiz ile şifa bulur (sömürü ile şifa bulur). Başka türlü kendisini sürdüremez. 

Köleci sisteminin ilk başlardaki özünde toprak sahibi olmanın ortak tanımazlığı vardır. Feodal dönem dediğimiz bu süreç içinde burjuvalar ortaya çıktı.

Mülk sahipliği bir kolektif üretim ilişkisi üzerine oturmakla kolektif gücü sömürme yapmakla kendisine mal mülk ortaklığı tanımayan bir gelişme sapmasıydı. 

Feodalizm kolektif gücü sömürgeci gelişme çizgisi içinde para adamlığı dediğimiz burjuvaları ortaya çıktı. Kolektif güç, sanal bir değer anlayışıyla paranın değişim aracı olması üzerine yansıtılmıştı.

Artık sömürü feodal sahiplik yanında para üzerine tuzaklanmıştı. Para sömürüsü feodal sömürüye nal toplatıyordu. 

Burjuva dediğimiz para adamları sömürüsü; faizi, rantı, kârı şunu bunu çok hızlı ve kendisini besleyen bir gelişme olarak kullanıyordu. Burjuvazi bu faizci gelişme seyriyle feodalleri bile eziyordu.

Feodalizm, kulluk sisteminin kurucu ağ babası olan El anlayışıdır. Bu nedenle feodaller kendisini burjuvaziye karşı korumak istiyordu.

Feodallerin açık açık çalışan emek sömürüsüne karşı; burjuvalar para üzerinde gizli bir yoksullaştırma sömürüsü uyguluyordu.

Faiz hem toprak ağası feodalin hem de burjuvanın sömürü enstrümanıydı. Feodaller ödünç verdiği bir şeyi geri alırken bir verdiğine karşı birkaç katını geri almakla faiz uyguluyordu.

Burjuvalar da borç verdikleri paranın birkaç katını alan tefeci durumundaydılar. Burjuvanın tefecilik faizi feodallerin üzerine de dönmüştü. Feodaller faiz kıskacında kurtulamıyorlardı.

Bu nedenle feodalitenin El mana anlayışı faize haram diyordu. Para adamlarının (burjuvanın) El mana anlayışına karşı, faizi doğru bulan Mamon mana anlayışı vardı.

10