HER DÖNEMİN ADAMLARI

Şahsiyet fukarasıdır

Her dönemin adamları

Yüzü katran karasıdır

Her dönemin adamları

Nabza göre şerbet verir

Gücün karşısında erir

Yalnız çıkarını görür

Her dönemin adamları

Ne ata ne baba tanır

Firar etmiş ondan onur

Onu gören adam sanır

Her dönemin adamları

Karayı cilalar, aklar

Kendinindir bütün haklar!

Menfaati iyi koklar

Her dönemin adamları

Belli değildir  adresi

Garibana çıkar sesi

Eğilmektir felsefesi

Her dönemin adamları

Vav harfini andırır o

Gaflet içre yandırır o

Kazıkçıdır, kandırır o

Her dönemin adamları

Gücü yeteni azarlar

Yoluna kuyu kazarlar

Cenneti bile pazarlar

Her dönemin adamları

İkiyüzlü, güven vermez

Dostlukları uzun sürmez

Babasını bile görmez

Her dönemin adamları

Kimseyi sokmaz bağına

Düşürür seni ağına

Örnektir insan sığına

Her dönemin adamları

Siyasetten nemalanır

Kemik görse havalanır

Anırır, deseler anır

Her dönemin adamları

Çıkarı için kudurur

Otur deseler oturur

Şahsiyetini(!) batırır

Her dönemin adamları

Hep kemik peşinden gelir

Adam satmayı pek bilir

Boşa yaşar, boşa ölür

Her dönemin adamları

Sağı solu yoktur onun

Dünya hırsı çoktur onun

Attığı zar yektir onun

Her dönemin adamları

Vicdanı ahlâk göçünde

Münafıklık var içinde

Doymak bilmez hep acında

Her dönemin adamları

Her dönemde kollanırlar

Yalı sever, yallanırlar

Rüzgâr esse sallanırlar

Her dönemin adamları

Göçektir, takar zilleri

Uçurumdur menzilleri

Sahtedir, kokmaz gülleri

Her dönemin adamları

Dostlukları güven vermez

Sonu selâmete ermez

Bakar ama hakkı görmez

Her dönemin adamları

İşten kaçıp aşa koşar

Bir düşten bir düşe koşar

Aslında hep boşa koşar

Her dönemin adamları

Böylesinden uzak durun!

Sırtına semeri vurun!

Başa belâ olur yarın

Her dönemin adamları

M. NİHAT MALKOÇ