Her kişi yâr aldıda der çinni hem, yalgannı hem,

 

Her kişi yâr aldıda der çinni hem, yalgannı hem,

Vah kim ul bâver qılur vâqani hem, böhtannı hem.

 

Cânga yettim, muhtelib ashâbıdın ul dilrebâ

Öyle kim könlümni aldı, kaş alsa canm hem.

 

Müdeiyler, böyle hemrâz olsalar yar aldıda,

Özge tutmaq f arzdur ölmekni, bel hicrânnı hem.

 

Söz dey ahırlar geh u bigeh, mahal u bimahal

Bes mahaldür terk qılsam mülk ü hânumânnı hem.

 

Çünki bağrım qanım köz yolıdın aqızdılar

Dem-be demdür kim suvaşturlar sorâser qannı hem.

 

Ey könül, dehr ehlige yok va'de u peymân dürüst

Nece küygün sen dağı, üz va'de peymânnı hem.

 

Hâşalillâh kim, Nevâî eylegey terk-i vefa

Bivefâ kâfirler alsa cânnı hem imânnı hem

 

Kaynak: A.Nevâi, "Mükemmel Eserler Toplamı", 2. cild, Nevâdirü'n-Nihâye divanı, Taşkent, 1987.