Nefretin yıkar cümle gönülleri

Nefretinle sensin âlemin acizleri

Merhametle söylenmez türkülerin

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Avucumda merhamet parçaladın geceleri

Dilinde zalimin şeytanın çıkar sözleri

İslam’ı kabul etmez senin gibi edepsizin birileri

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Damarındaki kana karıştı nefretin

Kaçışınız yok gelin İslam’ı kabullenin

Yoksa günah ile dürülecek siyah defterin

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

 

Yaptıkların yaraşır bak gör düşmana

Eline geçmez yolun düşmezse pişmanlığa

Ne gerek var İslam var iken düşmanlığa

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

 

Senin gibi Ebu cehiller taptı şeytana

Şeytan aldı kaptı çaresiz düştüler boş meydana

Herkes kendi kendisine yapar zulmü ermez muradına

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Nefret ile gezdiğin dağlara eyle elveda

İslam yoluna de sen canım olsun feda

Bu âlemde merhamet iyiliklerdir kalan hoş bir seda

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Gönüllere merhametle İslam dini yazılsın

Nefret ile kin yok olsun güzellikler kazılsın

Merhametli olanların kadri kıymeti bilinsin

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Merhametsizlikle sanki gurur duyarsın

Feryadın duyulmaz soluksuz o an kalırsın

Doğru dediklerin yalan çıkar yanılırsın

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Ateş düşer gönlüne diline

Çare bulunmaz bu derdine

Sahip çıkmadın sen İslam dinine

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Yaptıkların mezarda belini büker

Her kul bu dünyada yaptıklarını çeker

Sanma hayatın yolu uzun bu yol hiç bitmez devam eder

Ciğerleri parçalar edepsiz sözlerin

 

Ne güzel mutluluk İslam’ı baş tacı edenler

Gülümseyerek peşinden koşarak gidenler

Merhametle kulları saran o bedenler

Gönülleri sarar o güzel İslam ile kolların

 

Ne güzel nurludur nurdan Ahmed can Muhammed

Nur Muhammed ile İslam’ı yaşayanlar kurtulur elbet

Nur Ahmed ile olmayanların sonu ne olur bilinmez akıbet

Nur Kuran Nur Sünnet çarpısına sen dünyada et icabet

 

Kul Mehmet’im der ki nefret kin ile kim güldü

Dünya ve âlem benim diyen akılsızlar öldü

Yığdığı mallar boşa gitti ateş oldu mezarına düştü

Ömrün hayatın boşa geçti hüsrana uğramak yine sana düştü

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)