Her qulun cihanda bir penahı var,

Her ehli-halın bir qiblegahı var,

Her kesin bir ėşqi, bir ilahı var,

Benim tanrım gözellikdir, sėvgidir.

Hezz ėtmedim firqeden, cemiyyetden,

Zėvq alamam herbden, siyasetden,

Bir şėy duymam felsefeden, hikmetden,

Benim ruhum gözellikdir, sėvgidir.

Gözel sėvimlidir, cellad olsa da;

Sėvgi xoşdur, sonu feryad olsa da;

Uğrunda benliyim berbad olsa da,

Son dildarım gözellikdir, sėvgidir.

Gözelsiz bir gülşen zindana benzer,

Sėvgisiz bir başda eqrebler gezer,

Ne görsem, hanki bezme ėtsem güzer,

Hep duyduğum gözellikdir, sėvgidir

 Cavid (Cavid 2005: 130)

 

Seda SELİM, Hüseyin Cavid ve Eliağa Vahid’in Hayata Bakış Açılarının Şiirlerine Yansımaları

Turkish StudiesVolume 11/10 Spring 2016