HİÇ ŞAKASI YOK
23.10.2016HİÇ ŞAKASI YOK
Ecelin rüzgarı estiği zaman,
Alıp götürüyor hiç şakası yok.
Ordaki saltanat din ile iman,
Burdaki sarayın alâkası yok.
Soruyorlar şu ölümün nesi var,
Çok sadaka vermiş cariyesi var.
Bir dolmuş gidiyor tek yolcusu var.
Kaydını silmişler plakası yok.
Ağlıyorlar arkasından bir anlık,
Bence bu da hatır için insanlık.
Beyaz bezden giydirmişler bayramlık,
İpliksiz ütüsüz fiyakası yok.
Aslan olsa gazel gibi düşüyor,
Buzda yatsa zannetme ki üşüyor.
Ne sesi dinliyor ne konuşuyor,
Sanki suç yapmamış sabıkası yok.
Deryâmî der hayat burda bitiyor,
Bir ot gibi insan yitip gidiyor.
Ne gelen ne giden, yalnız yatıyor,
Evladı torunu akrabası yok.
KAYNAK: TÜRK EDEBİYATI 4. CİLT, AHMET KABAKLI, TÜRK EDEBİYATI VAKFI YAYINLARI, İSTANBUL
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın