HİCAZ FASLINI DİNLERKEN

Hüsranı;

Üzerime kışkırtarak,

Yavaş yavaş

Kendini göstermektedir akşam.

Yüreklerde,

Alabildiğince büyüyor gam.

Kırılganlıklar,

Basamak olup

Çıkıp otururlar dizelerime.

Etrafıma,

Bir Çırpıda

Düşüncelerin duvarı örülür.

Mecali kalmaz

Ayaklarımın bağı çözülür.

 

 

Karanlık dehlizlerde bırakılırım.

İflas eder zaman.

Başımı yastığıma kor, uyuyamam

Kâbuslar yanı başımdadır her an.

Yalnızlığımla,

Körebe oyunumuz başlar.

Siyah-beyaz resmimin

Arkasına saklanır hatıralar.

Duygularımda bir ricat,

Boğazıma düğümlenir nefeslerim.

Yavaş yavaş

Kendini göstermekte olan akşam;

Seni her gördüğümde

Eks oluyor bu yaşam...                (4.10.2006 - 6.şiir kitabımdan)