Hirâsân olmasa gülden dil-i nâ-şâdun ey bülbül
Neler eylerdi hâra âh-ı âteş-zâdun ey bülbül

 

Dil-i dildârı nerm itmiş işitdüm nâle vü zârun
Aceb taşa te’sîr eylemiş feryâdun ey bülbül

 

Ne tehsîr itdi gülzârı ne urdı âteşe hârı
Yine turmaz okursun rûz u şeb evrâdun ey bülbül

 

Güle olur n’olursa yohsa âhir gerdiş-i gerdûn
Gelür bir dem alursun hâr elinden dâdun ey bülbül

 

Çekil sen dahi kûy-ı derde gülzâr-ı selâmetden
Bahâyîveş çekildi ‘aşk ile çün adun ey bülbül 

 

(Uludağ 1992: 89)

 

 

 Şeyhülislâm Bahayi Mehmed Efendi Hayatı ve Edebi Yönü