Hocalı'nın Sesi
Düşmanın bile olsa, yalnız bir kez ölmeli
Sen kaç kez öldürüldün, söyle bana Hocalı
İnsan öldüğü zaman, artık her şey bitmeli
Öyle uzun öldün ki, kana kana Hocalı
Hocalıyım, kırmızı karlar yağdı üstüme
Kaçmaya başladı, ellerim, dilim, kollarım
Ölümün ta kendisiydi bu yağan üstüme
Kim bilir kaç parçaya ayrıldı azalarım
Ermeni ve Rus çoktan hazırlamış çarmıhı
Anama, kızıma, yaşlıma yolculuk varmış
Kundaktaki bebeğimin de çokmuş günahı
Yol oldu organlarım, düşmana, karış karış
İnsanlık tarihinde yoktur böyle bir zulüm
Bedenimi soydular, soysuzlar, dilim dilim
Diri diri kesildi, elim, ayağım, kolum
Toprağa varmadan ayrıldı, etim, kemiğim
Ben Hocalıyım; başım, gözüm, dişim yok benim
Böyle yığın yapıldım; toplandım bir meydana
Düğüne gider gibi bir gidişim yok benim
Gönlüm toprak isterken, bahtım ateşten yana
Yaram iyileşmedi, depreşir zaman zaman
Neler çektim ben neler? Ey insan, anlasana
Doğmamış bebeğim bile çalındı karnımdan
N’olur geri dönsün, giden her kim varsa bana
Erden Ender GÜNER
Ezgi KUZUCULAR
6 years ago