Hûrî mi ya perî mi bu yâ-hûœ feriştedür

 

Hûrî mi ya perî mi bu yâ-hûœ feriştedür (186/1)

Kim ışkı derdi cânum içinde siriştedür

 

Ben ışkuñuñ harîfi degüldüm senüñ velî (186/2)

Ne çâre ol kazâya ki ezelden nüviştedür

Cân riştesine nicesi kılayım i tikâd (186/3)

Kim şemi oda yahup eriden bu riştedür

 

Sinün kapuñ-durur baña maksad dahılarun (186/4)

Ger arzusı kevser ü hûr u bihiştedür

 

Gel kişti-zâr u bâgda bir bâœe içelüm (186/5)

Bugün ki ehl-i dil nazarı bâg u kiştedür

 

Dünyâyı kesb idem diyü zevkini terk iden (186/6)

Bir kûrdur ki hûbı koyup meyli ziştedür

 

Dirler ki ışk u bâœeyi terk eyle Ahmedî (186/7)

N’itsün ki ne cemâddur u ol ne feriştedür

 

Dr. Yaşar AKDOĞAN, Ahmedî DÎVÂNI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI, 3141 KÜLTÜR ESERLERİ 424