HUZURA YOLCULUK

Ertelenmiş bir ömrün rüzgârında dönenen renkler.

Efkârı yitik olsa keşke güneşin ve gün yüzlü sevdiklerim: aşkın menkıbesi iken günbegün derlediğim ne hikmetse acılar çarmıha gerilen bir rüyada anbean firar eder.

Hangi kodes ise saklandığım.

Hangi şura toplanan, top yekûn sürgün edilmiş ilk gençliğim ve tek maruzatım insan sevgimle kıblemde yaşayan bir bedevi.

 

 

 

 

Ve işte ıssızlığın tarhında düşler ekiyorum toprağa

Üstümdeki ölü toprağı:

Ah, beni benden eden sıfatlar

Kili, kiri, kini siyah ve öfkeli imzalar

Gölge düşkünü bir acı

Acı düşkünü benlik

Kaykıldığım nice zemin ve dirlik

Dilediğim bir evrende saklı tuttuğum metanet

Sınandığım kadar azalan dirayet

Lakin asil bilmişken ben suskunluğu

Şiarım ise ettiğim yeminlerden…

 

Yüzüme çarpan rüzgâr

Ve d/üşüyorum hem de aralıksız

Yaşayıp da seviyorum nasıl pervasız

Azap kuşları

Renk renk papağanlar

Iskalandığım şu kâinat

İçine tıkıldığım kafes

Tıknefes düşler

Menfi bir alametifarika

Melun sitemler

Kinayeden üreyen bir şehir efsanesi

Oysaki ben sevginin ırkında yeşeren bir çiçeğim.

 

Öfkem içimdeki hıçkırığa

Kendimle cebelleştiğim şu ömür

Islıklanan sefil ruhum

Tek sahip çıkan Mevla’m

Nefsime asla tapmadan yaşamaksa düşen payıma

S/özlendiğim şu kalem ve fıtrat

Boyumu geçmiş nice dalga

Efkârın tozu değil bulaşan üstüme başıma

Bilakis efkârın ta kendisi bir mevtayım.

 

Rengim pembe ve beyaz ve ıssız

En asilinden Çingene kızın

Ruhundaki çiçeğim solmaya delalet bir hüzzam

Yüklendiğim nice hüsran

Feleğin çemberinden geçmek ne demekse

Ne merak ettiğim ne talep

Efemin bir gülüşe özenen iblisten kaçıp en uzağa

Yakalandığım o fırtına

Oysaki içimdeki rüzgârla mutluydum ben.

 

Rengimle, yüreğimle

Kardığım dünüm

Ah, mealim

Bitimsiz yenilgilerim

Özlemim sadece içimdeki çocuğa

Payıma düşse de yalnızlık

Firar ettim ben bir kez dünyadan.

 

Ruhumda saklı figan

Bazense öksüz bir yonca

Varlığımla ait olduğum bir kâinat hayali ki:

Kabul gördüğüm kadar anlam olmak hayata

Anlamlandırmaksa hece hece

Ar bildiğim ömür ve boynumun da borcu iken

Yazmakla kıyama durduğum

Kıyısından köşesinden de nasiplensem

Huzura doğru bir yolculuktur hayalimin meali.