Hər kimə həmrah Fəzlullah ola,

Ana fəzli-feyz ol Allah ola.

 

Hər nə kim edər kişi, ey yol əri,

Ol gərək kim, həsbətən lillah ola.

 

Eşqi-məşuqə qul olan sidq ilə

Dünyəvü üqba içində şah ola.

 

Aşiqin işi gərək şamü səhər

Virdi həsrət göz yaşilə ah ola.

 

Bu üfüqdən hər sitarə kim doğar,

Mehri-aləm can gögündə mah ola.

 

Nur ilə röşən ola bu kainat

Ol səadət nəcmi Şəmsullah ola.

 

Vəchi-adəmdir sirati-müstəqim,

Ana doğru getməyən birah ola.

 

Etməyən səcdə mələkvəş adəmə

Divi-məlun, asiyi-gümrah ola.

 

Öldürür sultan iki aləmdə bəs,

Çün Həbibi hər ki, Abdullah ola.

 

Əzizağa Məmmədov, HƏBİBİ ŞEİRLƏR, Milli Kitabxana, "ŞƏRQ-QƏRB" BAKI-2006

Bu kitab "Həbibi. Şeirlər" (Bakı, Yazıçı 1980) nəşri əsasında təkrar nəşrə hazırlanmışdır