Fransızca:   i nfixe

İNGİLİZCE:   Infix.

Almanca  :   infix

 

 

Osmanlıca:       

 

Kelime türü:   İsim –-  Dilbilimde bir terim

 

 

 

 

Sözcüğün içyapısına giren ek.  Bu tip ekler,  Türkçenin de dâhil olduğu sondan eklemeli diller de bulunmaz. İç ek bükünlü diller ile iç ek alabilen dillerde bulunur.  Türkçede kökler sabittir. Ve kök üzerine kökten sonra gelen ekler alabilir. Bükünlü ve iç ek alabilen dillerde kök, kendi içine ekler alabilir. Kelime kökleri içlerine ek alıyorsa buna iç ek denir

Türkçede içek yoktur:

 

Arapçada:

slm:  ( kök) selam, selim, salim, islam

şkr ( kök)  şakir, şükür, şükran, teşekkür, şeker , şekere,

ktb( kök) : kitap, katip, kütüp, mektup, küttab, mektep

 

Latincede Vincere (yenmek) , victoria (zafer)

 

 sözcüklerindekiiçekler gibi.