İki Zaman Arasındaki Yokluk

Ruhum yangın , ruhum üzgün 
Bedenime gözyaşlarımı ağır
Düğümler çözülür ?
Çünkü zaman daimi unutkan.

 

Gün geldi , geçmeden
Bana çaremsin dedin,
Düşündüm evvel ;
Ben iki zaman arasındaki yokluktum
Sordum
Senin çaren ben miyim ?
Yutkundum ;
Ben kendimin çaresizliğiyim
Sustum ;
İçime akan yaşları yuttum
Güçlendim;
Hala hayat çağırıyorken.