İRFAN BAĞI

 

Gafletten kurtuluşa ermeye bak ey insan!

İrfan bağından güller dermeye bak ey insan!

Bu fena yol, yolcuyu hayırlara götürmez

Gittiğin uçurumu görmeye bak ey insan!

 

ALAN DA VEREN DE O!...

 

Tek sermayen imandır, alan da veren de o!...

Gün hitama erince defteri düren de o!...

Başka kurtarıcılar aramak nafiledir

Yarın rûz-i mahşerde hesabı gören de o!...

 

EŞİK

 

Bırak sırma kaftanı, ciğer satanlardan ol!

Kalbi yalnız Hakk için hakça atanlardan ol!

Eşikten geçmek için pak tut gönül aynanı

Hakikatin aşkına nefse çatanlardan ol!

 

HAFIZADAN TAŞANLAR

 

Sanırsın ki ölünce ten gider, ruh yok olur

Kiminin yüzü kara, kimisinin ak olur

Yaşanan her ne varsa taşar hafızamızdan

Anısı çok olanın acısı da çok olur

 

EZAN SERİNLİĞİ

 

Kalbimin rahlesinde okudum kâinatı

Secdede idrak ettim ruhun derinliğini

Nefsimle vedalaşıp terk eyledim inadı

Günde beş vakit duydum ezan serinliğini

 

(Y)AKLAŞTIM

Yağız delikanlıyken boran vurdu, aklaştım

Şölene davetliyim; kemanım var, yayım yok

Coşkun akan bir nehrin kenarına yaklaştım

Bu dünyanın var'ından gayri hiçbir payım yok

 

M. NİHAT MALKOÇ