ÖLMEDEN CENNET İSTEMEK

 

Doymayı bilmez insan; brüt değil, net ister

Yarını yedeğinde tutmaya senet ister

Bilse de sonsuzluğun yolu ölümden geçer

Tuhaftır insanoğlu, ölmeden cennet ister

 

GÜZ MEVSİMİ

 

Nedamet gözyaşları çoğaldı, dize geldi

Karakış göz kırpıyor, mevsimler güze geldi

Vakit tamamdır diyor şakağımdaki aklar

Yaşamak için ölmek sırası bize geldi

 

KEMİKSİZ

 

Bugün fırtına biçen, bil ki dün rüzgâr ekti

Kul dünyada kirlendi, her doğan bir melekti

Sözün gümüş olduğu yerde altındır sükût

İnsan her ne çektiyse kemiksizinden çekti

 

KURTULUŞ

 

Bazen öne fırlayan, bazen pusan kurtulur

Kimi zaman konuşan, kimi susan kurtulur

Baldırandan farksızdır, kuşatır idrâkleri

Kimi fikir zehirdir, zehri kusan kurtulur

 

GÖNÜL BAĞI

 

Arzı yağmalayanlar, yaşanmaz kıldı çağı

Kendisine bengisu, ele içirdi ağı

Zorda görünmez olur iyi günün dostları

Menfaat bağı çürük, çeliktir gönül bağı

 

HAKİKİ DOST

 

Vatan yaşasın diye ölen hakiki dosttur

Kalbiyle mazlumlara gülen hakiki dosttur

Kendisi aç kalsa da, bunu umursamadan

Ekmeğini ikiye bölen hakiki dosttur

M. NİHAT MALKOÇ