Göz yaşlı gönül kırık vuslâtını bekliyor,
Bağına almak için iltimâs et bülbüle.
Ömürden ömür alıp günü güne ekliyor,
Feryâd figân ederken intizâr eder güle.
*
Gittiğin günden beri ateşine aşinâ,
Olmuşum sen diyerek gelmesen de razıyım.
Hasretini gizledim gözlerimin yaşına,
Damla damla düşerken sensizlikte sızıyım.
*
Bırak sızlasın yaram sen açtın onu bana,
Her gecenin sabahı kanıyor için için.
Ben onunla mutluyum aşikâr etmem sana.,
Sorma sakın kimseye garip kalışım niçin.
*
Tomurcuk güllerine ömrümü fedâ ettim,
Eller gülüp oynarken sürünür gül yağını.
Hüzün çiçekleriyle sırdaş olup da gittim,
Son defa görmek için hazândaki bağını.
*
Ne olursun gel artık sönmeyen ateşinle,
Tarümâr et,yak beni perişânın olayım.
Sevdâlı yüreğimde bulunmayan eşinle,
Bana aşkı öğreten bakışınla dolayım.

 

Süleyman KARANFİL