Elâ göze çektiklerin sürme mi.
Çorapların yapağıdan örme mi.
Tencere de pişirdiğin sarma mı.
Bilemedim senin gibi dilberi.

Pınarın başına, sermiş kilimi.
Gaynatmış gazanı, gatmış kilini.
Tokacı yakmış da, yutmuş dilini.
Asbap yumuş, bulamamış dalbarı.

Çerçi gelmiş, dolanıyo yurtları.
Yılkı olmuş, ele geçmez atları.
Aleyçiğin keçe imiş altları.
Guytulukda gavuruyo gumbarı.

Yarpız toplamaya indin dereye.
Unuttun mu, goyup gittin nereye.
Bilmiyon mu, guş gonmuyo tereye.
Gızlar kalesinde, gelip bul beni.

Yüklendi denkler de, göçler yörüdü.
Emirdağ da yine karlar eridi.
Şu gönlümde sevdiceğim biridi.
Kekik kokan yurtlarımda gör beni.

Binnaz gelin gözellerin hasıdır.
Sevdiğine varamamış yasıdır.
Bergüzarı duvağının tasıdır.
Emir Afşin otağından sor beni.

Sıtaram onmadı, güldüğüm mü var.
Gittiğin gurbeti bildiğim mi var.?
Ömürler tükendi gördüğüm mü var.
Hasret kalan düşlerimde yor beni.

Süleyman KARANFİL

TOKAÇ : Çamaşır yıkamada kullanılan kalın sopa
DALBAR : Çamaşır ipi
GUMBAR : Bir tür sucuk
GUYTULUK: Yemek pişirilen yer.
SITARA : Baht, kader.