infazıma çeyrek kala,
ölümü gördüm.
Korktum
sesimde birikti yalnızlığım.
konuşamadım
dilime dolandı kelimeler
sustum.
Boğuldum.
Birazdan çan çalacak
ve sallanacak onca yılım
kulaklarım kör oldu
korkak bir insanmışım.
Kalbim bağımsızlığını ilan etti
ellerim tutmaz oldu
dizlerime prangalar vurulmuş.
İnfazıma çeyrek kala
kendimi tanıdım
meğerse ne çok sevmişim
ne çok yanmışım
ne korkak bir insanmışım
bilmiyordum
öğrendim işte
infazıma çeyrek kala.