Misafir değil miyiz biz kullar bu Âlem ’de
Şeytan insanı peşinde sürükler yaktırır cehennemde
Merhameti silmemeli gönülde aman bir kalemde
İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda
Rahmanı unutma sen bu sonu olan Âlem de
Bırak kaş çatmayı az biraz sen gülümse de
Varsın gelsin sana gülümser sonu olan ölümde
İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda
Koş dermansız dertlere geç kalma bu Âlem ‘de
Bilmem dermanı deme Rahman seninle her demde
Teslim ol Rahmana çare gelir sabır metanetle her gününde
İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda
Merhametsiz isen deme sakın yok tadım tuzum
Merhamet her zaman sana lazımdır a kuzum
Her zaman yanında ol ağlamazsın o mazlum
İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda
Kul Mehmet’im deme sakın ben her şeyi bilirim
Ecel gelir gidersin hiçbir şeyi bilmem der giderim
Merhamet olmazsa kalbinde deme sakın gülerim
İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)