0 
İnsanın Gençlik Çağları
12.04.2015
 |
 |
|
 Ah ne zordur insanın gençlik çağları Sırtını vursa sanki yıkacak sanki dağları Ne varsa ekmiş türlü meyveleri gül kokuyor bağları Yoktur geçim derdi, Tek derdi jöle ile sokakların güzel kızları kaldırımları Yârden ayrı kalınca, Gözünden akar damla damla gözyaşları Gönlünde silemez saramaz gönül yarası Cebinde olmazsa da ne eder arar bulur, Cebindedir cigara parası Gece geç gelir yığılır koltuğa Sabah geç kalkar sanki evin ağası Yüzüne gözüne bulaştırır gönül kapısın kapatır, Yüzüne sürer karası Kırıla kırıla yamalı bohçaya dönse gönlü, Her kırığı yine sarmazsa da unutur iki nefes arasında Yârden ayrı kalınca, Gözünden akar damla damla gözyaşları Çözer gömleğin düğmesi, Yarışır rüzgâr ile giyer renk renk Her gördüğüne âşık olur bir anda unutur, Sevdiği ne renk sanki yoktur ahenk En sonunda bulur sevdiğini, O ışığın yansımasıyla beden hayatı dirilir Güzelleşir dünyası sefa bulur, aşk ile tazelenir ömrü Yârden ayrı kalınca, Gözünden akar damla damla gözyaşları Çoğu zaman itaatten uzaktır, Yanlış gider saati her yürüyüşünde Kapalıdır izanı anlamaya kelimeleri, Şaşkın kendi şaşkın bellidir gelişinde Yârden ayrı kalınca, Gözünden akar damla damla gözyaşları Sel olur taşar gönül kıymetin bilmez, Eyvah’lar ile yaşar görürsün gözlerinde Gezer uykusuz arkadaş peşinde kahvede, Dünya ile uyku arasında kalmış anlarsın saçmalamasında Yerini bulur eşin gönlünde sahiplenir erkek olmuştur Üçer beşer öğrenir her şeyi, Siler gönlündeki gençlik çağları yanlışları Baba olur anlar kendisini güler geçer, Gönülden sarılır hayata öğrenir bağlılıkları Anlar insandır beşer Her şeyi anlar üçer beşer Dertlerin bağrını gülümseyerek koşarak deşer Senelere bölünür anıları yaşlanır ağrılar yolunu keser Mehmet Aluç |
||
 |
 |
