İNSANLAR ve ÖTEKİLER

Yeter bu renklerdeki davet,
Bu akşam vakti gülen kuş;
Bu ufuklar ötesinde.
Sonsuzluğa tırmanan yokuş...

Yeter içimdeki korku,
Ben miyim yeryüzündeki tek fani
Yağmura, geniş göklere karşı,
Şarkı söylediğim günler hani ?
Çocukluğun masum insanları;
Ki yemyeşil bir dağ üstünden,
Her şeyi gören tanrıya şükür!

Denizlerin ıslak aydınlığında,
-Etinin lezzetinden habersiz-
Balıklar var, insanlara küskündür.