İTİRAF EDİYORUM

02.06.2016
Geçip giden zamana şöyle bakıyorum da…
Kendimde değilmişim, itiraf ediyorum.
Kaderimin önünde bir gül dalı misâli
Boşuna eğilmişim, itiraf ediyorum.
 
Hayat denen meçhulün kanmışım hîlesine,
Daha çocuk yaşlarda girmişim çilesine.
Elimde olmayarak dünya gailesine
Dalmışım, boğulmuşum; itiraf ediyorum.
 
Kimi gönlümü çalmış saçındaki gülüyle,
Kimi ruhuma dalmış güzel, tatlı diliyle.
Şimdi anlıyorum ki, sevdiklerim eliyle
Yıllarca sağılmışım, itiraf ediyorum.
 
Ne yazık! Aymamışım, günler böyle yürürken,
Nasıl da aldanmışım talih beni sürürken?
Kuru yapraklar gibi rüzgârlar süpürürken
Bitmişim, dağılmışım; itiraf ediyorum.
 
Ben âleme bambaşka pencereden bakmışım.
Mecrâmda değilmişim, başka yöne akmışım.
Sahi… Ben günahmışım, ben ele yasakmışım;
Ben sana meyilmişim, itiraf ediyorum.
(İtiraf ediyorum, ben seni seviyorum…)
 
Esat ANIK 
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
Hayat denen meçhulün kanmışım hîlesine, Daha çocuk yaşlarda girmişim çilesine. Elimde olmayarak dünya gailesine Dalmışım, boğulmuşum; itiraf ediyorum. Bu itiraflar biraz da hepimizin itirafı değil mi şair. Güzel bir konuyu güzel bir yaklaşımla dile getirmişsiniz. Keşkeleri hatırlatan sıralatan bir şiir olmuş.... Güzellikler ile kalın.
esatanik540
Esat Anık9 years ago
@esatanik540 | Evet değerli hocam. Hayat gailesi herkesin başında. Şiir de bu gailenin içinde... Kalbî selâm ile...
esatanik540
Esat Anık9 years ago
@esatanik540 | Çok teşekkür ederim değerli Ozan'ım. Bazen itiraf etmek, insan ruhunu rahatlatır.