Bu Eser 30.01.2014 Tarihinde Günün Yazısı Seçilmiştir

 Annenin bir anlamı var. Ona anne derken içim içimi yiyor. Ne diyecek acaba ve nasıl bir cevap verecek. Çok merak ediyorum. Anne derken bir daha diyesim geliyor. O şevkatli ellerini saracak sana sıkı sıkı, öpecek ve ''efendim oğlum'' diyecek. Anne böyle bir şey. O anı yaşarken her zaman ama her zaman duygulanırım.
 Anne kelimesini içtenlikle, bir sevgi, aşk ile derken... Ya bilemiyorum. Duygularımı ifade edemiyorum. Tek diyebileceğim şey onu çok seviyorum. Siz olsanız ki zaten sizin de anneniz var belki benden daha çok yaşıyorsunuzdur. Belki de anne özleminde olanlar vardır ama herkes bu, bu duyguyu yeterince anlıyordur. Biliyorsunuz anne öyle yazarak, konuşarak anlatılmaz. Anne bambaşka birşey. Ya annemi çok seviyorum. Bazen düşünüyorum annem olmasa ben ne yaparım? Sonra bu düşünceleri aklımdan silip koşuyorum annemin yanına sarılıyorum ona. Biliyorum kaç kere söyledim ama anne başka bir şey. Kim ne kadar babamı daha çok seviyorum dese de o kişi yine de annesine karşı daha değişik duygu içeriyordur. Tabi yanlış anlamayın babalar da çok sevilir ama anne aşkı başka.
 Anneyi birşeye benzetmek gerekirse benim annem benim güneşim. Soğukta ısıtır, bana ışık verir beni öper okşar, sırtımı kaşıyarak mayıştırır.Aynı güneş gibi. Annem annem annem annemmmmm... O kışın güneşim yazın denizim. O benim annem. Benim içimi her zaman rahatlatır.
  Anne ifade edilemez, tanıtılamaz yani anlatılmaz yaşanır! Hem de onu anlatmaya kağıtlar yetmez.