Kalbinde acı varsa,

Kimse çıkartamaz yarsa…

Ne kalemin

Ne de klavyenin

Dokunuşuna benzer nasıl yarsa!?

 

Göz tuna nehrine döner

Akıttığı acı Osman Paşa’dır

Ayak Kabe’nin etrafında döner

Acı, Peygamber izinde yaşamaktır

Aşık, maşuğunun kapısında, penceresinde nöbet bekler, döner

Acı, yare engeli aşmaktır!

 

Duman ne kadar etrafı sarsa

Sis ne kadar gözleri seçerken yorsa

Alır başını gider acıtan borsa

Toprakta izlerini silene kadar…

 

Büyük yangın, acıda olsa

Ancak, kalp kanser olmaz nedense

Kriz geçirir

Kapakçık biçtirir

Büyür de büyür

Ama kanser virüsü sevginin bağına giremez…

 

Demek ki kansere ilaç sevgi

Aşk yangınlarına yapacaksın övgü…

Acıya dayanan kalp, aşkla yaşar

Bu yüzden soğuk yiyen meyveler daha güçlü ve lezzetli olur

… Her şeyin ölümü acıdır!

 

Kalp rahmet evi

Şifa dağıtır bir nevi

Bu yüzden acı dolar boşalır

Yayılır tene…

 

O Kan üstünde ay yıldız

O aşk ile canlıyız, şanlıyız…

 

Saffet Kuramaz