Yazıda Kalbimin Sahibisin romanın özeti verilecek, bu romanın konusu, kahramanları, ana fikri, kısa tahlili yapılacak, roman ve  yazarı Geraldine Brooks:   hakkında bilgiler verilecek, roman ve yazarı hakkında yorumlar yapılacaktır.

 

 

Geraldine Brooks:  14 Eylül 1955  Sidney, Avustralya’da yaşayan bir romancıdır. Yazarın ödül almış bir romancı olması nedeni ile ilgi görmüş, eserleri birçok dile çevrilmiş, ülkemizde de sevilerek okunmuştur.  Yazarın Geraldine adlı romanı 2006 yılında kurgu dalında Pulitzer Ödülü'ne layık görülmüştür. [1]

 “Kalbimin Sahibisin”  adlı eseri yazarın tanınmış romanlarından biridir.

Yazarın bu romanı birçok dile çevrilmiş, ülkemizde de çok sevilen ve okunan bir eser olmuştur.

 

Roman birbirlerini çok seven bir erkek ve bir kadının aşk hikâyesidir. Karısına âşık olan bir adam uzakta olduğu evine geldiğinde kötü bir sürprizle karşılaşır. Hâlbuki bu Adam hayatı boyunca karısından başka hiçbir kadını sevmemiş ve karısını aldatmadığı halde dedikodu kurbanı olmuştur Evden uzakta olduğu sıralarda hakkında  yasak bir aşk yaşadığına dair dedikodular çıkmıştır.  Karısını ikna etmek için her türlü mücadeleyi verirken ağır yaralanır ve hastaneye de düşer. Bu adam acaba bu dedikodudan kendisini kurtarabilecek, karısını ikna edebilecek midir?

.

 

 

 

 

 

Virginia Zorlu Bir Yoldur
21 Ekim, 1861

Ona şunları yazıyorum: Gökyüzü bu gece bulutlarla süslen­di. Batan güneş, bulutların karışık kenarlarını sanki gökyüzü değerli ipliklerle işlenmiş gibi yaldızlayıp, süslemişti. Sonra sü­rekli akan ve ağrıyan gözümü silmek için duruyorum. Yazdığım satır belki biraz gösterişli olmuştu ama önemli değil: O nazik bir eleştirmendir. Kurumuş balgam kalıntılarıyla benek benek olan yazdığım elim yorgunluktan titriyor. Çirkin yazım için beni affet, çünkü ilerleyen bir ordu düşünme ve yazışma için rahat bir yer sağlamıyor (Umarım benim sevgili genç yazarım bütün güzel işleri arasında benim küçük çalışma odamdan faydalanıyordur ve alışılagelmiş yerinde kısa bir süre olmaması onun dost canlısı farelerini kıskandırmaz). Yine de adamlar bir ara­da şakalaşıp ocak ateşlerini yakarken büyük bir ağacın sağla­dığı sığınağın altında oturmak bana bir parça huzur veriyor. Sen ve kızların çok düşünceli bir şekilde bana gönderdiğiniz kucak yazı tahtasında yazıyorum, mürekkep stokumu dökmüş olsam da daha fazla göndermeyi dert etmene gerek yok, çünkü buradaki adamlardan biri mürekkep yerine kullanabileceğim mevsimin son böğürtlenlerinden yapılmış işe yarar bir tarif ver­di. Böylelikle sana “tatlı kelimeler” gönderebiliyorum.

 

Sana tıpkı bunun gibi soğuk sonbahar akşamlarında okudu­ğum Spenser’daki işlemeli boş sayfalan hatırlıyor musun? Eğer hatırlıyorsan sevgilim, burada bu akşam gördüğüm gökyüzü­nü görebilirsin, çünkü renkler gök kubbede tıpkı öyle neşeli bir bollukla dans ediyordu.

 

Ve botların karıştırdığı nehrin kumlu girdaplarını boyayan kan da o güzel işlemeli boş sayfalara benzeyen desenler oluştu­ruyor. Ya da daha da benzeri, bizim küçük sanatçımızın aceleci eli hokkayı döşeme tahtalarına devirdiğinde kırmızı mürekke­bin dökülmesi gibi. Ancak bu satırları tabii ki yazmıyorum. Ona her gün bir şeyler yazacağım sözünü vermiştim ve en sıkıntılı anlarımda kendimi bu zorunluluğa aklımı vermiş buluyorum. Bir anlığına yanımdaymış, sakinleştirici eli omzumda yumuşak­ça duruyormuşçasına olsun diye. Yine de burada olmadığına, görmek zorunda okluğum şeyleri görmediğine, öğrenmek zo­runda kaldığım şeyleri bilmediğine minnettarım. Ve bu düşün­ceyle kendi sansürümü temize çıkarıyorum: Asla doğruyu yazacağım diye söz vermedim.

Biraz, eş hasretinin alışılagelmiş sözlerini yazıyorum ve bunları babacan şefkat sözleri izliyor: Hepiniz, her biriniz aklımdasınız, oturma odasında, çalışırken, yatak odasında, çi­menlikte; kitapla ya da kalemle, kız kardeş içtenliğiyle el ele ya da uzaktaki babanın nerede ve nasıl olduğunu konuşurken. Sizi büsbütün terk edemeyeceğimi bilin, çünkü bedenim uzak­ta olsa da yüreğim sizinle ve en büyük tesellim size duyduğum yakınlık… Sonra görevlerimin baskısını ileri sürerek ve yakında daha fazla haber göndereceğimin sözünü vererek bitiriyorum.[2]

 

“Sana tıpkı bunun gibi soğuk sonbahar akşamlarında okuduğum Spenser’daki işlemeli boş sayfalan hatırlıyor musun? Eğer hatırlıyorsan sevgilim, burada bu akşam gördüğüm gökyüzünü görebilirsin, çünkü renkler gök kubbede tıpkı öyle neşeli bir bollukla dans ediyordu.

 

 

Avustralya doğumlu olan Geraldine Brooks Sydney Batı banliyölerinde büyüyen bir yazar ve gazetecidir. Bethlehem Koleji Ashfield ve Sydney Üniversitesi nde eğitim gördü.  Sydney Morning Herald ‘de  muhabir olarak çalıştı.

1982 yılında New York'ta Columbia Üniversitesi'nde gazetecilik yüksek lisans programını kazanarak  Greg Shackleton Avustralya Haberler Muhabirler bursunu  kazandı. Daha Wall Street Journal’de  Ortadoğu, Balkanlar Afrika krizlerini ele alan yazıları  yayınlandı. 2006 yılında Harvard Üniversitesi İleri Araştırmalar Radcliffe Enstitüsü'nde çalışmaya başladı.

Geraldine  adlı romanı ile 2006 yılında kurgu dalında Pulitzer Ödülü'ne layık görüldü. Onun en son  romanı olan Caleb Geçişi, New York Times'ın en iyi satanlar listesine de girmişti. . Diğer romanları, Wonders yılı  ve Kitap Ehli, dir Yazarın romanları  25'den fazla dile çevrilmiş, uluslararası best seller  listelerinde yer almıştır.

1984 yılında, Tourette-sur-Loup, Fransa yazar Tony Horwitz evlendi.  Martha Vineyard, Massachusetts eski bir değirmen ve civarındaki  gölette yaşamaktadırlar.

 

 

---