Sevdim yine bir gamzesi kattal küçücükten
Gafil iken etti bana bir al küçücükten
Ol hâl-i siyeh rûyi ele al küçücükten
Sarmış başına kırmızı bir şal küçücükten
 
Dîvânesi olduğumuz âyâ nice duydu
Yohsa bu dahi dâma düşüp dâneye uydu
Çok zâhidi bir cübbe vü destâr ile koydu
Kıldı nice sergeşteyi abdal küçücükten
 
Kûyin dolaşur bendesi çok mest ü hem âguş
Kimisi nazar kerdesidir kimi ferâmûş
Âzârda dil kılmış iken gûşına mengûş
Aklımı diler pâyine halhal küçücükten
 
Reftâre gel ey serv-i sehî gel göreyim gel
Güller gibi gül pâyine yüzler süreyim gel
Dedim küçücük bûsene cânım vereyim gel
Güldü dedi cânın var ise al küçücükten
 
Ol nevhevesin eyle fedâ yoluna ser sev
Cevr ü sitem ü kahrını çek tutma siper sev
Bir dilber-i nevresteyi sev Âşık Ömer sev
Bildiğin unutmaz o meh her hal küçücükten
 
(Ergun 1936: 265)