Kalû Belâ
Osmanlıca yazılışı: Bezm-i elest الست بزم
Kalû Belâ, Allah’ın ruhları yaratıp Bezm-i Elest’te toplayarak “Elestü bi-Rabbiküm (Ben sizin Rabbiniz değil miyim?)" diye sorması ve ruhların ise "Kalû: Belâ (Evet, Sen bizim Rabbimizsin diye cevap vermesi ile ifade edilen gün ve toplantıdan bu güne kadar geçen süreyi ifade eden bir tabirdir.
"Rabbin, Âdemoğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini almış ve onları kendilerine şahit tutarak; 'Ben sizin Rabbiniz değil miyim?' (demişti). 'Evet (buna) şahidiz,' dediler. Kıyamet günü: 'Biz bundan habersizdik' demeyesiniz." (el-A'râf, 7/172).
Bezm-i Elest, Farsçadaki "sohbet meclisi" anlamına gelen bezm sözcüğüyle Arapça ‘da "ben değil miyim" anlamındaki çekimli bir fiil olan elestü'den oluşan bir isim tamlamasıdır. Bezm-i elest terkibi "Ben sizin Rabbiniz değil miyim" hitabının yapıldığı ve ruhların da "belâ / evet" diye cevap verdikleri meclis anlamında kullanılır.
Kalû Belâ “ evet dediler “ anlamına gelmektedir. Böylece insanlar kalü belada ikrarı vermişler sözünden dönen olmasın diye ruhlar birbirine şahit olmuştur. “ Kalû Belâdan beri Müslümanım “ demek “Allah’a bezm-i elestte “ sen bizim Rabb’imizsin diye ikrar verdiğim günden beri Müslümanım” demektir.
Bezm-i Elest ve Kalû Belâ edebiyatta çok kullanılmıştır,
Kalu Bela'da ekti cü tohm-ı belayı aşk
Bitirdi ab-ı dert ile ben bi-nevayı aşk Hamdullah Hamdî
Dil her belana dedi senin can ile "Bela"
Ruz-ı ezel ki dinledi "Kalu” nidasını Aşkî
Gönlüme bir câm sundı sâkî-i bezm-i elest
Nice yıllardur yatur meyhâne-yi vahdetde mest Bağdatlı Ruhi
Dahı düzülmemişdi şehâ Meclis-i Elest (79/1)
Kim itmiş-idi cânumı ışkuñ şarâbı mest Ahmedi Şiirleri
Elestü bezminde cem oldu ruhlar
İlla diyen inzivaya çekildi
Ayırt oldu münafıklar ol günde
Çün la diyen yanlış yola çekildi Seyrani ( Everekli ) Şiirleri
Hitab-ı elestte bezm-i ezelde
Sadakatla ikrar verenlerdeniz
Gönül gezdirmeyiz gayri güzelde
Biz Cemalü'llah'ı görenlerdeniz Dertli ( Aşık Dertli ) Şiirleri