Düştü bir kere kan beyaz karlara <br />Aklar allansın görsün bu mevsimi <br />Sıcak kan aksın, ebedi soğuğa<br />Zaman dursun, görmeden nefesimi<br /><br><br />Soğuk, ayaz geldi puslu geçmişten <br />Buhranın eski, tozlu, kokusuyla<br />Zaman ırmağı donmuş bu gelişten <br />İçinde hayat barındıran suyla<br /><br><br />Kaldıramıyor adımları, yerler<br />Hepsinin altına çekilmiş acı <br />Sessizce uyudu o büyük erler<br />Hepsi oldu bir şanlı dağın tacı! <br /><br><br />Üzerimizde ki hafif siyah sis<br />Engelliyor buhar olup uçmayı <br />Sema ve ruh daki bilinmez akis<br />Öğretiyor, bilinmeze kaçmayı<br /><br><br />Kan fezasında, anlamsız vukular<br />İnsan denen devleri aramakta<br />Düşen her al hep akları sorgular<br />Oysa cevap, içindeki ırakta<br /><br><br />Burası, soğukça bir dehliz<br />Mevsimi kandır günahı da vicdan! <br />Bir küçücük kıvılcımlık hayaliz<br />Akıl kelepçe hayat ise zindan