Kanunî Mersiyesi
(Mersiye-i Sultân Süleymân Hân aleyhi’r-rahmetü ve’l-gufrân)
Tâ key hevâ-yı meşgale-i dehr-i bî-direng
Berg-i hazâne dönse gerek rûy-ı lâle-reng
Devrân elinden irse gerek câm-ı ‘ayşa seng
Sînende n’eyler âdem isen kîne-i peleng
Yetmez mi saña vâkı‘a-i Şâh-ı şîr-ceng
Cevlân deminde arsa-i ‘âlem gelürdi teng
Şemşîri gevherini pesend eyledi Freng
Sandûka saldı hâzin-i devrân güher gibi
KANUNÎ MERSİYESİ II HAKKA Kİ ZÎB Ü ZÎNET-İ İKBÂL Ü CÂH İDİ
KANUNÎ MERSİYESİ III : DÖKSÜN SEHÂB KADDİN AÑUP KATRE KATRE KAN
KANUNİ MERSİYESİ IV : OLSUN GAMUÑDA BENCİLEYİN
GÜN DOĞDU ŞÂH-I ÂLEM UYANMAZ MI HÂBDAN
KANUNİ MERSİYESİ VI : TÎGUÑ İÇÜRDİ DÜŞMENE ZAHM-I
KANUNİ MERSİYESİ VII : BÂKÎ CEMÂL-İ PÂDİŞEH-İ DİL-PEZÎRİ GÖR
KANUNİ MERSİYESİ VIII : DER-MEDH-İ VEZÎR-İ A‘ZÂM MEHEMMED PAŞA