Kanunî Mersiyesi III
İtsün nihâl-i nârveni nahl-i ergavân
Âfâkı tutsun âteş-i dilden çıkan duhân
Geysün libâs-ı mâtem-i Şâhı bütün cihân
Nâr-ı firâk-ı Şâh Süleymân-ı kâm-rân
Lâyık degüldi şânına hakkâ bu hâkdân
Kaldı hazîz-i hâkde bir iki üstühân
İkbâl ü ‘izzet olmış idi yâr ü hem-’inân
Düşdi zemîne sâye-i eltâf-ı Kirdgâr
KANUNÎ MERSİYESİ II HAKKA Kİ ZÎB Ü ZÎNET-İ İKBÂL Ü CÂH İDİ
KANUNÎ MERSİYESİ III : DÖKSÜN SEHÂB KADDİN AÑUP KATRE KATRE KAN
KANUNİ MERSİYESİ IV : OLSUN GAMUÑDA BENCİLEYİN
GÜN DOĞDU ŞÂH-I ÂLEM UYANMAZ MI HÂBDAN
KANUNİ MERSİYESİ VI : TÎGUÑ İÇÜRDİ DÜŞMENE ZAHM-I
KANUNİ MERSİYESİ VII : BÂKÎ CEMÂL-İ PÂDİŞEH-İ DİL-PEZÎRİ GÖR
KANUNİ MERSİYESİ VIII : DER-MEDH-İ VEZÎR-İ A‘ZÂM MEHEMMED PAŞA