Kış geldi mi birçoğumuz kar yağmasını bekler heyecanla. Doğuda kar yağışı olağan ve tabii çilesiyle yaşanan bir olaydır. Kar yağışının sık görüldüğü bölgelerde Batı şehirlerindeki gibi heyecanlı bir bekleyiş söz konusu değildir. Olağan bir süreçtir. Haberlerde, lapa lapa yağan karın o bölgelerdeki manzaralarını izleriz. Tabii kar yağışıyla birlikte yaşanan zorlukları da duyarız. Ancak sanki yaşadığımız şehre kar yağmadığı sürece kışın geldiğini hissedemeyiz. Onun için yaşadığımız şehre kar yağmasını bekleriz. Haberleri takip ederiz. Yalan yanlış, abartılı haberler de düşer son dakika diye. Bu yüzden en iyisi galiba hiç beklememek. Sevgili "kar", gelişini dört gözle bekliyoruz. Son zamanlarda karın yağacağına dair haberlerle karşılaşıyoruz. Özellikle İstanbul için yapılan tahminleri kastediyorum. Gözümüz dışarıda. Hasretle, heyecanla bekliyoruz karın yağmasını ama bu sene o beyaz örtüyü göremeyebiliriz. İklim değişikliği ve başka nedenlerden dolayı. Doğuda her yer karla kaplanırken bazı şehirler kara hasret. Kara özlem var birçoğumuzda. Kış mevsimi demek, tabiatın o beyaz örtüyle örtünmesi değil midir? Öyle ya, kartpostalları andıran o güzel görüntüleri arıyor gözümüz. Acaba kış bitmeden o kar manzaralarıyla karşılaşabilecek miyiz? Camımızdan karın ahenkli yağışını seyredebilecek miyiz? Özledik seni sevgili "kar". Beyazlığınla kuşattığın tabiatın görüntüsünü, kardan adamları, kar topu oynayan çocukları, şapka, eldiven kuşanıp dışarıda seninle buluşmayı. Elbette üşüyen evsizleri, sokak hayvanlarının çaresizliğini, trafikteki sıkıntıları unutmuyoruz. Bunlar da o manzaranın hazin tarafı. O beyazlığın içinde yalnızlık da, çaresizlik de, çile de hüküm sürüyor. Ama yine de bunların yaşanmamasını dileyerek seni heyecanla bekliyoruz. Sevgili "kar", o beyazlığınla buluşmak ümidiyle sana pırıl pırıl, bembeyaz selamlarımızı yolluyoruz.