Kara Leke
Mavi tebeşir tozuyla
Adını tahtaya bularken
Birkaç bilinmeyenli denklemi çözer gibi
Seni rakamlara dökmeyi seviyordum
Sen seni sen beni ben bendeki seni
Henüz çözmeye yeltenmemişken bile
Öğretmenimin kalbimden kopya çekişimi yakalayıp
Sinirle otur deyişini
Merdümgiriz
önüme eğilip seni görmek isteyişimi
ben beni sen beni sen sendeki beni
Henüz bilmiyorken bile
Zihnimi karıştırırken x ve y örgüsünde
bilinmezliğini bizim tayin ettiğimiz gariplikler
Bir sistemin içine parantezle koyulmuşluğum
Sınıflar ve sayıları kast etmiyorum
Yüreğime çarpanlar ve çarpılanlar örgüsü süveydam
Henüz bölünmemişken hepimiz bu denli
Hangi iklimin çocuğuydum bilmiyorum
Kirpiklerim batıyordu utangaç sevişlerime
Elektrikler anlık yanıp sönüyordu odalarımda
Kaburgalarım yeni evler inşa ediyordu ben sevince
Bir hayal iskeletiydim çook daha öncesinde
Ve düşüncelerden sütunlarım vardı
Rüzgarın suyu salladığı
ateşin toprağa oturup
Kıvrak dansını yaptığı o geceyi
Hayır süveydam dedim ya
Çarpılıp bölünmeden önce yüreklerimiz
Ben mavi tebeşir tozuyla tahtaya buluyordum adını
Harfler ve rakamlar belirsizleşiyordu gittikçe
Sen yün hırkamdaki tüyleri koparıp havaya üflüyordun
Elektrikler ansızın sönüp tekrar yanıyordu
İçimdeki sularda sallanıyordu bilinmezlikler
Vedası ağır basan gidişleri saklıyordu küflü gemiler
İrislerim kahveden maviye dönüşüyordu
Sen düşüncemden her gittiğinde
Döndüğün deniz olmak istiyordum
Umutlarım morarıyordu
Küflü geminin zulasında zor günler için sakladığım anılarım vardı
Nereye gidersen git biliyordum
Baktığın maviliktim
Süveydam
Alnımdan kalbime attığım
mor benekli çiziktin
Kalbimi tahtaya kaldıracaksa hayat
Alnımdır çözülemeyen denklemlerimin mesulü
Yazgımı tek ayak üstünde bekletse bile
Çözmeye çalışmıyorum artık
Süveydam
