Bizim derdimiz menfaat değil

Nam salmak asla değil

Yaşamaktır kalpten ne söylerse dil

Örnek olmaktır, mutluluğuma ortak olsun gönül...

Asla bencil değilim

Ne vermişse Yaratan buyrun derim gönül soframa

Her nimet sizi doyurur

Yedikçe içtikçe bulursunuz huzur…

 

İsmet ol!

İste ihsanından

Rahman ve Rahim de

Aksın tefekkür kanından!

 

Şimşek çakmış korkulur mu

Yanardağ patlamış magması dökülür mü

İman Fırat gibi akarsa damarında

Hiç şer sana sokulur mu?

 

Aslan gibi yaşarsın bak onun derdi rızık olur mu?

Hiç aşırıya kaçan nefisle, israf edip de solur mu?

Otlağa ortak olup işe yaramaz av hayvanıdır hedefi

En güçlüsü yaşasın ister, en yiğidini aslında besler!

 

Gafur esmasına örnek yaşar durur

Sabır esmasına örnek verir durur

Vedûd esmasına örnek sever durur

O bir ve tek Rabbimizdir

Onun tecellisine sarılana ne mutlu

Ne musibet görsek “ Senden geldik yine sana döneceğiz!”

Der yine Ona sığınırız…

 

Biz elimizi açarsak dilimizle dilenmeyiz

Duamızla Yaratana sığınırız!

“Kün feyekün!” der

Ne istersek verir olsa mahşer!

Yürü kulum cennetime der…

 

Derin, derin nefes al

Gözlerini kapa imbatına kendini sal

Tatlansın damağın yemiş gibi bal

Zamandan, mekandan münezzeh Rabbimize koşalım…

Kardeş olalım!

 

Saffet Kuramaz