Kaside
Ey dilber seni cismime can didiler
Gönüller tahtına seni sultan didiler
Bu dertlü canların şeksiz tabibi
Seni dil-hasteye derman didiler
Senin şanuna geldi ümmü’l-kitap
Budur gökden inen Furkân didiler
Kaşun, zülfün, kirpiğin Kadr u Berat
İnansun kâfir, Müselman didiler
Yüzin Hak Fatihadur, sidre boyun
Cemalüne arş-ı Rahman didiler
Hüsnün cennet imiş hattun melekler
Yanağun ruşe-yi Rıdvan didiler
Lebün devranıdur uş geldi devran
Tudagun çeşme-yi hayvan didiler
Visalün vasluna irer âşıklar
Mislüni Yusuf-u Kenan didiler
Aşkına çevrenür bu çarh-ı felek
Külli şeyi hükmine ferman didiler
Ne fettan yay imiş kaşunla gamzen
Muhyiddîn Yasin’e Furkan didiler
Durbilmez, Bayram (1998a). Muhyiddin Abdal Divânı, İnceleme- Tenkitli Metin. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Elazığ, 323-324.