Kasîde-i garrâ der-hakk-ı sadr-ı a’zam İbrâhîm Pâşâ
07.10.2017Kasîde-i garrâ der-hakk-ı sadr-ı a’zam İbrâhîm Pâşâ
1. Sabâ tahrîk idince zülf-i ‘anber-bâr-ı cânânı
Perîşân oldı erbâb-ı dilüŋ ser-rişte-i cânı
Nesîm ugrar çü her bir halkada bir çîne zülfinde
‘Aceb mi pür olursa nâfe ile ceyb ü dâmânı
3. Dehânı nüktesinden bâd-ı subhı itdügi remze
Güvâh-ı bî-zebândur goncanuŋ çâk-i girîbânı
Hat-ı gird-i lebüŋ kim mazhar-ı feyz-i hayât olmış
Hemânâ Hızrdur kim bekler ol ser-çeşme-i cânı
5. Kaşuŋ iklîm-i cân teshîrine tugrâ-yı garrâdur
Hatuŋ mülk-i dile tecdîd-i hükm-i memleket-rânı
Nigârâ hat mıdur fer virmiş ol pîrâmen-i hüsne
Benefşe yâ müzeyyen eylemiş tarf-ı gülistânı
7. Veyâ ma’mûr u âbâd itmege Pâşâ-yı zî-şâna
Yazılmış hıtta-i Şâmî hümâyûn hatt-ı sultânî
Vezîr-i ‘âdil-i Cem-kadr İbrâhîm Pâşâ kim
Olur feyz-i kudûmı ile gülşen fitne-nîrânı
9. Zihî hem-nâm-ı ceddü’l-enbiyâ kim sahn-ı ‘âlemde
Döşenmiş hâs u ‘âma hvân-ı cûdı nüzl-i ihsânî
Zamân-ı devletinde kalmadı vîrâne bir dil tâ
Göŋüller Ka’besine lutfını kim eyledi bânî
11. Müşîr-i Müşterî-tedbîr ü sadr-ı mekremet-pîrâ
Ki oldur ‘ilm ü fazl u ‘akl ü hilm ü ma’delet kânı
Nizâmü’l-mülk-i dîn ü devlet ol kim sad Nizâmü’l-mülk
Derinde olsa lâyıkdur gulâm-ı emr ü fermânı
13. Meger âyîne-i ‘âlem-nümâdur kalb-i sâfı kim
Olur envâr-ı gaybî cilveger esrâr-ı pinhânî
69 Mâh: -AH.
6 T 18b
, Ü2 21a
. Başlık: -T. (Hezec: Mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün)
ÜZEYİR ASLAN
58
Nikâtın mu’zilâtın ‘ilm-i tefsîr ü hadîsüŋ hep
Zamîr-i rûşenidür eyleyen tevzîh u tibyânı
15. N’ola gün günden efzûn olsa yümn-i iltifât ile
‘Uluvv u rif’ati erbâb-ı fazluŋ ‘izzet ü şânı
Meseldür bu ki bilmez sâhibin fazluŋ bilür âlâ
Bilen fazlı ne bilsün bilmeyen yâ ehl-i ‘irfânı
17. Kudûmı ile Şâma bir şeref virdi ki bildiler
Gubâr-ı pâyını kuhlü’l-cevâhir Şâmuŋ a’yânı
Bi-hamdi’llâh yine bir lutfa dahı itdi mazhar Hak
Ki vâlî oldı Şâma böyle bir lutf u kerem kânı
19. Ümîd oldur ider hep sâye-i ‘adlinde âsûde
Ne şübhe sâye-i zıll-ı Hudâdur müstemendânı
Hılâfı ger çeke ezdâddan ‘adli gelüp şeh-bâz
Açup şeh-perlerini kebge eyler sâyebân bânı
21. Yemîni lutfı bezl eyler yesârı böyle ger kalmaz
Zekâta hîç masraf-ı ‘âm olur hem haccuŋ erkânı
Sehâb-ı lutfı şâd-âb itdi bâg-ı dehri ser-tâ-ser
Unutdurdı sehâ vaktinde desti bahr ile kânı
23. Beşâretler yine huccâca olsun k’itdi vâ-beste
Umûr-ı haccı hüsn-i re’yine te’yîd-i Sübhânî
Yeter ıtnâb NEHCÎ çün-ki sıgmaz vasfa iclâli
Du’âya başla ihlâs ile söz de buldı pâyânı
25. Hemîşe tâ memerr oldukda Mısr u Şâm huccâca
Ta’âkubla hemîşe subh u şâm itdükde devrânı
Ola devletle ‘îd ü Kadr subh u şâm ikbâli
Süre çün Ka’be-dergâhına ‘âlem rûy u pîşânî
Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın