Kaside i Ramazaniyye

Kiside-i Ramazaniyye Be-Rikib-ı Sultan Selim Han

Hilal-i rûze kim bir kavs-ı Hallac asuman üzre

Onunla berfden çok penbe attırdı zenan üzre.

Kudı1miyle bu nev-maIı-ı sıyamın berf-i safidir

Döşenmiş penbeli liliçe rûy-ı hakdan üzre.

Çemen yahbeste olmuştur hilal-i maha ta'zimen

Su dibası meger ferş oldu sahn-ı gülsitan üzre.

Uzanmış rişte rişte penbe-i berfi semavatın

Harn-i sadeden püskül asılmıştır cihan üzre.

Derûn-ı gurre-i mah-ı sıyama cemre-i evvel

Sanırsın şu 'le konmuş sımden bir şem'dan üzre.

Elinde nev- hilâl-i rûze bir peymane-i zerrin

Dolu yağdırdı saki-i felek kevn ü mekan üzre.

Dolu sanma bu nev-mah-ı sıyamı eyleyip tebrik

Nisar etti felek dürdaneler halk-ı cihan üzre.

Ne kabil zernheririnden bilmek vakt- iftarı

Müezzinler donar çıksa ezana merdivan üzre.

Bu senna ile cami' seyrine cana zuhur etmez

Yatar tennur içinde maderiyle şöyle yan üzre.

Bu demde ateş-i seyyale lazımdır dile amma

Hilal-i ruze bir kufl·ı metan urdu dehan Üzre.

Tulü'·ı gurre-i bayrama dek ey rind-i sahba-keş

Gerek sabr u tahammül va'de-i pir-i mugan üzre.

Bu bir mah-ı mükerrem kim sevad-ı leyle-i kadri

Siyeh bir hal-i ziynettir cemal-i kudsiyan Üzre.

Gerek seyfe gerek vakt-i şitada eylesin teşrif

Hüdadan ni'met-i uzma güruh-ı Müslüman üzre.

Cihana haşre dek mah-ı sıyâm ettikçe amed-şod

Ola hakan-ı alem saye·güsterbende-gan üzre.

.....

Hüdavend-i mu'azzam Hazret-i Sultan Selim Han kim

Müreccahtır kemal-i zat ile Osmaniyân  üzre.

o himmet ol adalet ol semahat dille ol gayret

Muvafıktır bütün nass-ı hüda-yı müste'ân üzre.

Melek-maye veli-paye adalet-saye zıllullah

Aceb bir zııl-ı Yezdâni ser-i İsliimiyan üzre.

o Dara-yi mükerrem kim celal-i satvet-engizi

Olur galib Feridun u müllik-ı Sasaniyan üzre.

Nizamü' I-mülk kim tuğra-yı adl-ara-yı fermanı

Olur bir turre-ijulide ruhsar-ı zaman üzre.

OL sahenşah-ı dana-dil o re'fet-pişe-i adil

Ona olmaz mu'adil bu zemin-ı handan üzre.

Muvafıktır o şahenşah-ı âlem canib-i hakdan

Adûsu Rüstem olsa natuvandır şöyle can üzre.

Teveccüh eylese bir bende-i naçize ikbali

Olur ferman reva İskender ü Nûşirevan üzre.

Eğer bir lücce-i naçize kalın takviyet verse

Bedihıdir zafer-yab olması şir-i giyan üzre.

Müessirdir o rütbe nutku kim zir ü zeber eyler

Musallat eylese bir zerreyi kuh-u girân üzre.

Husûsa işbu edna çakerin kim her şeb iftarı

Huda şâhid du'a-yı hazret-i Şah-ı cihân Üzre.

Kasidem kafiyem çok tatlı sözl.er götürür  amma 

Felek alam ile mühr-i sükur urdu  cihân Üzre.

Yine Fâzıl figana başlama şimdi du'â  lazım

Duayı sadıkı arz eyle bâb-ı mekân üzre 

Be -hakk-ı ism-i nurani be-hakk-ı sırr-ı furkani

İlahi payidar et ol şehi taht-ı cihan üzre.

Refik olsun hemişe leşker-i mansuruna tevfik

İlahi galib et şah-ı enamı düşmenan Üzre.

Hemişe saye-endaz ola.dest-i lutf-i imdadın

İnayede serır-i padişah-ı kamran üzre.

Gelip gittikçe o mah-ı sıyam ol Şah-ı devranın

Ola piraye ism-i paki rUzan u şeban Üzre.

Cihan durdukça sıhhatle ilahi izz ü şevketle

O şahenşahı cavid eyle mülkoi cavidan üzre'

Dr. Halit DURSUNOGLU “ KLASİK TÜRK EDEBİYATINDA RAMAZAN KONULU ŞiiRLER”